Woensdagochtend half 11, langzaam aan druppelen alle vrouwen binnen voor de wekelijkse yogales. Ik luister naar gezellige gesprekken over van alles en nog wat…en voor ik het weet krijg ik het eerste compliment van de dag: “Anne wij houden allemaal van jou”! En zo gaat het iedere woensdag. Vrouwen met verschillende achtergronden (meestal met een zware geschiedenis) weten dat ze hier een uur liefde mogen ontvangen en geven. Een uur lang aandacht besteden aan zichzelf in plaats van (altijd maar) te zorgen voor anderen. Hier komen ze tot rust en tot zichzelf. En daarna kunnen ze hun meestal (niet makkelijke) leven weer aan.

In het begin keken sommige mensen nog een beetje argwanend van ‘wat kan ik verwachten’…maar inmiddels is het een mooie hechte groep geworden met een ontzettend mooie energie.

Sinds twee jaar geef ik iedere woensdag gratis yogales aan werkloze mensen uit Capelle aan den IJssel. De groep is uitgegroeid tot zo’n 30 vrouwen en gemiddeld zijn zo’n 17 vrouwen iedere les aanwezig. (en iedere week komen er nieuwe vrouwen bij….straks moet ik nog een gymzaal afhuren!!!??) Deze vrouwen uit zoveel verschillende culturen brengen zoveel wijsheid met zich mee. Je voelt de verschillende achtergronden, maar tegelijkertijd voel je ook de verbinding. En begrijpen we elkaar allemaal door alleen maar in elkaars ogen te kijken.

Voor de meeste vrouwen is yoga nieuw maar sommige vrouwen zijn al heel ver op spiritueel gebied. Zij betreden vanuit zichzelf al andere werelden en hebben de yoga alleen nodig om meer geaard te zijn in dit leven. Na de les vandaag sprak ik een nieuwe vrouw die gelijk in tranen uitbarstte omdat ze eindelijk iemand tegenkwam die haar begreep. Ze is paranormaal begaafd, leest aura’s, kan iemands geschiedenis zien, (en nog veel meer) maar is nooit door iemand serieus genomen. En dit geldt niet alleen voor haar. Door de yoga durven deze vrouwen beslissingen te nemen die ze nooit hadden durven nemen. Krijgen ze hun zelfvertrouwen weer terug. Voelen ze zich sterker. Leniger. En natuurlijk lekkerder in hun vel.

En natuurlijk is deze groep één grote spiegel voor mij. Want ik leer op zo’n mooie wijze dat geven eigenlijk veel mooier is dan ontvangen.